कोरोना भाईसरले नेपाल मात्र नभई विश्व नै आक्रान्त बनेको बेला नेपालमा अहिले सबैभन्दा आकर्षक मानिएको कोरोना बीमा गराउन मानिसहरु निकै उत्साहित बनेका छन् । यस्तो लाग्छ, यो हात खाली नजाने चिट्ठा नै हो र यो छुटायो भने घाटा लाग्छ जस्तो ज्ञान सबैमा पलाएको छ । मान्छेहरु यसैपनि जमघट हुन पाइंदैन । एकदुई जना साथीहरु भेट हुंदा होस् वा मोबाइल वा मेसेञ्जर, भाइबरमा कुरा गर्दा शुरुमा उनीहरु एकअर्काको सञ्चोबिसञ्चोको हालखबर सोध्छन् र दोश्रो कोरोना बीमा गरेको छ कि छैन भनेर सोध्छन् । नगरेको मान्छेलाई कोरोना लागेमा १ लाख पाइने लोभ देखाउंछन् । उनीहरु आफूले त हजुरबा, हजुरआमा, मामा, आमा, दिदी बहिनी, भिनाजु, सालो, श्रीमती, छोराछोरीको बीमा गरिदिएको गफ हान्छन् । यी यस्ता मान्छे हुन्, जसले भूकम्पले आफ्नो घर भत्काएपछि पनि आफ्नो घरको कहिल्यै बीमा गराएनन् । यी यस्ता मान्छेहरु हुन्, जसले मोटरसाइलको व्यापक बीमा गर्दा तिर्नुपर्ने पैसा अलि बढी देखेर ब्लुबुक नविकरणको लागि तेश्रो पक्ष बीमा मात्रै गराउँछन् । कोरोना बीमा गराउनेले बीमा भनेको के हो बुझ्ने कुरा पनि भएन, सरोकारको बिषय पनि भएन । यत्ति हो कि, यो बीमा गरेमा हातहातै लाख रुपैयाँ नगद पाइन्छ र त्यसले अरु गर्जो टार्न पाइन्छ ।

नेपालमा कोरोनाको संक्रमण बढ्न थालेपछि नेपालमा चिट्ठा खुलेको छ । अनुदानमा सहभागी हुने भए ३०० र नभए ६०० तिरिपछि कुनै न कुनै दिन १ लाख रुपैयां पाइन्छ । त्यसैले सचेत जनताहरु कोरोना नै लागे पनि कुनै घाटा छैन भन्ने सोचमा छन् । कोरोना लागेमा सरकारले उपचार गरिदिन्छ, लागेको खर्च सरकारले नै गरिदिने भएपछि बीमाले दिने ९९ हजार ४०० रूपैयाँ त चोखो फाइदा हो । त्यसैले कोरोना लागेपनि केहि गुमाउनु नपर्ने र नगदी फाइदा हुने भएपछि मान्छेहरु अहिले हट केकको रुपमा रहेको कोरोना बीमा लिन उत्साहित छन् । किनकी हरेकलाई थाहा छ, अहिलेसम्मको डाटा अनुसार संक्रमण भएकाहरुमध्ये १ प्रतिशत भन्दा कम मान्छे मर्ने गर्दछन् र कुनै पनि मान्छे त्यो १ प्रतिशतभित्र पर्छु भन्ने कल्पना समेत गर्दैन ।

विश्वभर कहिंकतै नभएको यो कोरोना चिट्ठा नेपालमा खोलिएको कारण पनि पैसामा बढि सम्बेदनशील देखिने नेपालीहरु बढि आकर्षित भएका हुन् । कुनै पनि महामारीको बीमा संसारमै कहिंकतै गरिदैन । बीमा गरिएका पोलिसीहरुमा पनि अपबादको रुपमा माहामारी, गृहयुद्ध, बाह्य युद्ध आदिबाट भएको क्षतिको कभरेज पोलिसीले कभर नगर्ने स्पष्ट लेखिएको हुन्छ । जुन अबस्थामा अन्य पोलिसीहरुले समेत कभर गर्दैन, त्यसैलाई बीमा गर्ने अचम्मको अफर नेपालमा ल्याइएको छ । त्यसमाथि बीमा भनेको क्षतिपूर्तिको सिद्धान्त हो । क्षतिपूर्तिमा बीमितको क्षतिको हिसावकिताब निकालिन्छ, त्यसमा बिल भर्पाइ र भएका खर्च र नोक्सानीको लेखाजोखा हुन्छ । भएको खर्चको क्षति बीमितलाई भराइन्छ । तर कोरोना बीमा पोजेटिभ रिपोर्ट आउँदैमा कसैलाई कुनै नोक्सानी भएको हुन्न र भए पनि त्यसको खर्च राज्यले गरिदिन्छ, जसमा अहिलेसम्म करिब १५ अर्ब राज्यले यसबापत खर्च गरिसकेको छ ।

लकडाउन, निषेधाज्ञाको बेला अरु बीमा नभएपनि नेपालमा २/३ दशक बीमामा बीमामा काम गरेका बीमाका दिग्गजहरु यहि पोलिसी बेच्न अफिस खोलेर बसेका छन् । बीमा भनेको के हो ? कसरी ? किन ? गर्ने भन्ने कुरामा हस्तक्षेपकारी भूमिका निभाएर राज्यलाई सल्लाहा सुझाव दिनुपर्ने यी दिग्गज सिइयोहरुको ध्यान त्यतातिर जानु त कता हो कता, यहि चिट्ठा बेचेर जागिर जोगाउन र टार्गेट पुरा भएको रिपोर्ट बनाउन कस्सिएका छन् ।

भदौ दोस्राे सातासम्म १० लाखलाई कारोना चिट्ठा बेचिएको छ । दावीतर्फ हेर्ने हो भने यस बीचमा करीब ६०० जना भाग्यमानीहरुले यो चिट्ठा हात पारेका छन् । कोरोनाको संक्रमणको दर हेर्ने हो भने धेरै भाग्यमानीहरु थपिने अनुमान गर्न सकिन्छ । कोरोनाबाट त्यो अवधीसम्म करिब ३८ हजार संक्रमित छन् । यो संक्रमण भनेको जांचिएकाहरुको आंकडा हो, नजांचिएकाहरुमा कोरोनाको संक्रमण कति छ, कसैलाई थाहा छैन । सबैको जाँच गर्ने हो भने योभन्दा दशौं गुणा बढि संक्रमण हुने आंकलन सजिलै गर्न सकिन्छ ।

अझ नेपालमा संक्रमणको दर निकै उकालो लागेको छ । कमजोर राज्य संयन्त्र, फितलो अनुगमन र यसबारे गम्भीर नभएका जनताहरुको कारण यो समूदायस्तरमा फैलिएर भयावह रुप लिनसक्ने आंकलन गर्न थालिएको छ । छिमेकी देश धपक्कै बलेको छ । यस्तो अबस्थामा संक्रमित थपिंदै जांदा त्यसको असर जनस्वास्थ्यमा त पर्ने नै भयो, त्यसको मार बीमा कम्पनीहरुमा सोझै पर्ने देखिन्छ । त्यहि मान्छेलाई कोरोना पोजेटिभ आउने, अर्को दिन नेगेटिभ आउने र संक्रमित निको भएर घर फर्केको चक्र सबैले देखिएकै कुरा भयो । पोजेटिभ आएपछि त्यहि रिपोर्ट देखाएर १ लाख लिने र नेगेटिभ आएपनि त्यो लिएको १ लाख भूस हुने अचम्मको दृष्य हामी देखिरहेका छौं । अझै १ लाखको लागि रिपोर्ट बन्ने आशंका बढिरहेको बेला यसको अनुगमनको पाटो कसैले नसोचेकै बेस होला ।

बीमा तिर्ने भनेको संकलित रकमबाटै हो, संसारमा यस्तो अचम्मको अफर कतै नभएकोले यसको रिइन्सुरेन्स हुने कुरा पनि भएन । संक्रमितहरु बढ्दै जाँदा यसको दावी पनि बढ्दै जान्छ र चिट्ठा पाउनेहरु पनि बढ्दै जान्छन् । अनुदानको आशा नगरी ६०० को हिसाव गर्दा पनि १६६ जनाको बीमा गरिएकोमा त्यसमध्ये १ जना मात्रै संक्रमित भयो भने त्यो एकजनाले १६६ जनाले तिरेको प्रिमियिमको पैसा लैजान्छ । संक्रमण दर यहि हिसावले बढ्दै जाँदा कम्पनीहरुले संकलन गरेको प्रिमियमले कतै थेग्न सक्दैन । यो कुन स्राेतबाट तिर्ने भन्ने सम्बन्धमा सरकारले गजबको ट्रिक अपनाएको छ । पहिलो, उठेकोबाटै चलाउने, त्यसले नपुगे नेपालकै पुनर्बीमा कम्पनीबाट तिर्ने, त्यसले नपुगे बीमा कम्पनीहरुले जोगाएर जगेडामा राखेको पैसा तान्ने, त्यसले नपुगे रेगुलेटरको रुपमा रहेको बीमा समितिले तिर्ने, त्यो सकिएपछि सरकारले तिर्ने । बीमा कम्पनीहरुको रेगुलेरले आफ्नो कोषबाट बीमा दावी भुक्तानी गर्ने अचम्मको कुरा पनि हामीलाई सामान्य लाग्न थाल्यो । सरकारले दिने भनेको प्रिमियमको अनुदान कसैले हिसाव नगरौं, किनकी १ वर्षभन्दा अघिको कृषि बीमाको अरब हाराहारीको रकम अझैसम्म बीमा कम्पनीले पाएका छैनन् भने, यो महामारीको पैसाको हिसाव गर्नु व्यर्थ छ ।

समग्रमा देश अनुसारको भेष त गर्नै पर्ने भयो । सबै नागरिकहरुलाई यो बीमाको बारेमा धेरै बुझाउने झंझट नगरौं, यत्ति मात्रै भनौं, रु. ३०० वा ६०० तिरौं, रु. १ लाखको चिट्ठा किनौं । कम्पनीहरुले पनि कोरोनाको पैसा यति उठायौं भनेर टार्गेटमा राखौं, तिरेको पैसाको हिसाव नगरौं । राज्य, कम्पनी, जनता सबैजना यहि खेतीमा लागिरहेको बेला पाखामा बसेर बेकारमा किन किचकिच गर्नु ?

सम्बन्धित शिषर्कहरु

स्वास्थ्य बीमाबारे भ्रामक सूचनाको भर नपर्न स्वास्थ्य मन्त्रालयको अनुरोध

विकास बैंकका सूचक खस्किए, वितरणयोग्य नाफा ध्वस्त

बैंकविरुद्ध अराजक गतिविधिको नतिजा खराब कर्जा, २६२ प्रतिशतसम्म बढ्यो

खराब कर्जाका कारण बैंकहरूको नाफा साढे १३ प्रतिशत घट्यो, कुन बैंकको कति ?

नेपाल आएका पर्यटकको दैनिक औसत खर्च ४१ डलर

लघुवित्तहरूले नियम विपरित शुल्क लिएपछि राष्ट्र बैंकले गरायो १.१४ अर्ब रुपैयाँ फिर्ता