संजीव पराजुली गायन क्षेत्रमा उदाउँदा युवा कलाकार हुनुहुन्छ । उहाँले गाएको गीत ‘नाई मलाई थाहा छैन’ले निकै चर्चा पाएकाे छ । शुक्रबारसम्ममा यो गीत यूट्यूवबाट मात्र २ करोड पटक हेरिएको छ । गत साता मात्र उहाँले गाएको गीत हिट्हिट्को भिडियो सार्वजनिक भएको छ ।  विराटनगरमा जन्मेका, वाणिज्य शास्त्र र शास्त्रीय संगीतमा औपचारिक अध्ययन गर्नु भएका पराजुली पेशाले ग्राफिक डिजाईनर हुनुहुन्छ, त्यो पनि अष्ट्रेलियामा स्वरोजगारको रुपमा ।

अष्ट्रेलिया रहेर पनि गायनमा सफलताकाे सिंढी चढ्न सफल भईरहनु भएका पराजुली नेपाल फर्कने सोचमा हुनुहुन्छ । युवा पुस्ता विदेश जानको लागि घर, परिवार, समाज, देश पुरै छोड्न तयार भईरहेको समयमा अाखिरी किन उहाँ नेपाल फर्कने कुरा गर्दै हुनुहुन्छ ? यसै सन्दर्भमा विकासन्युजले पराजुलीसँग गरेको अन्तरवार्ताको सार ।

गायन क्षेत्रमा कसरी आउनु भयो ?

म विराटनगरमा जन्मे, हुँर्केको हुँ । सानैदेखि गीत गाउँथे । घरमा सांगीतिक माहौल थियो । बुबाले रेडियो बजाउने गर्नुहुन्थ्यो र म पढ्ने बेलामा गीत गुनगुनाउने गर्थेँ। त्यतिबेला गीतसंगीत सुन्नका लागि रेडियो नेपाल मात्र थियो । अल इन्डिया रेडियोमा हिन्दी गीत सुन्थ्यौं ।

संगीत गुरु कुशेश्वर राईले चलाउनु भएको स्वर संगम संगीतालयमा पाँच वर्ष क्लासिकल संगीत सिकेँ विराटनगरमै । स्नातकसम्मको अध्ययन विराटनगरबाटै गरेको हुँ । काठमाडौं आएपछि मञ्जुश्री संगीत विद्यालयमा दुई वर्ष क्लासिकल म्यूजिक सिकेँ ।

सन् २००४ मा रेडियो नेपालमा स्वर परिक्षा दिएँ, पास पनि भएँ र उपहार स्वरुप रेडियो नेपालमा गीत रेर्कड गर्ने मौका पनि पाएँ ।

म र विराटनगरका साथी विपिन चन्द्र गजुरेल मिलेर देशभक्तीको गीत ‘देश हाम्रो कति राम्रो’ बोलको गीत गायौं । जसको शब्द रचना निरभिम दाईको थियाे । संगीत दीपक भट्टराईको थियो । संगीतकार उपेन्द्र रायमाझीले तारतम्य मिलाउनु भएको थियो । स्टूडियोमा गाएको पहिलो गीत, पहिलो अनुभव त्यहि थियो ।

सन् २००५ मा पहिलो पटक ‘नेपाली तारा’ कार्यक्रम भयो । त्यसमा नेपालभरबाट १० हजार भन्दा बढीले सहभागिता जनाएका थिए । त्यसमा टप ट्वान्टीबाट टप टेन छनौट गर्दा म बाहिरिन पुगेँ, गीतको एक वाक्य बिर्सिएर ।

म एकदमै लजालु थिएँ । पाँच जनाको अगाडि उभिएर बोल्नुपर्दा पनि गाला राताराता हुन्थे । त्यो समस्या अहिले पनि छ । कहिले काहीँ गाह्रो नै हुन्छ । नेपाली ताराबाट बाहिरिए पनि मेरो आत्मविश्वास बढेर गयो ।

त्यसपछि पहिलो कमर्शियल रेकर्डिङ स्टूडियोमा गएर गीत रेकर्ड गरियो । त्यो गीतको बोल थियो ‘तिमीले रोजेको जस्तो म मान्छे रहेनछु’ … । निरभिम दाईको शब्द थियो । संगीत दीपक भट्टराई र स्वर मेरो ।

अहिलेसम्म कति गीत रेकर्ड गराउनु भएको छ ?

२५ भन्दा बढी गीत रेकर्ड भएका छन् । १८ वटा गीत सार्वजनिक भएका छन् । दुई वटा एकल एल्बम सार्वजनिक भएका छन् । पहिलो एल्बम ‘सुनय’ हो जसको अर्थ सुमार्ग हो । यसमा पाँच वटा गीत छन् । सबैमा मेरो स्वर छ । शब्द र संगीत फरक फरक व्यक्तिहरुको छ । करिव ७ महिनाअघि सो एल्बम सार्वजनिक भएको थियो । यस गीतमा ‘नाई मलाई थाहा छैन’ बोलको गीत निकै चर्चित भयो । यस गीतमा टीका प्रसाईंले मलाई स्वरमा साथ दिनु भएको छ । यो गीत यूट्यूवमा २ करोडभन्दा बढीले हेरेका छन् ।

‘त्यो सपना’ नामको दोस्रो एल्बम हालै सार्वजनिक भएको छ । यसमा पनि पाँच वटा गीत छन् तर फरक फरक भावनालाई समेटिएको छ । शब्द, स्वर, संगीत सबैमा धेरै फरक छ । यसमा ‘त्यो सपना’, ‘पहिलो भेटैमा’, ‘हिट्हिट्’, ‘मेरी मायालु’ र ‘बेदनाले भरिएको छाती’ बोलको गीतहरु समेटिएका छन् । पहिलो भेटैमा बोलको गीतमा टिका प्रसाईंले  पनि स्वर दिनु भएको छ । यी पाँच वटै गीतको शब्द रचना होमनाथ न्यौपानेको छ । पाँच वटै गीतमा दीपक भट्टराईको संगीत रहेको छ ।

त्यसबाहेक फुटकर अरु एल्वमहरुमा पनि मैले गाएको गीतहरु समावेश भएका छन् । ‘सँगसँगै’ नामको नयाँ एल्बमको तयारीमा पनि छौं हामी ।

तपाईं, होमनाथ र दीपकबीचको सम्बन्ध के हो ?

म अष्ट्रेलियामा बस्छु । दीपक भट्टराई जापानमा बस्नुहुन्छ । होमनाथ न्यौपाने नेपालमा बस्नुहुन्छ, चौधरी ग्रुपमा महाप्रबन्धक हुनुहुन्छ । हाम्रो सांगीतिक गठबन्धन शुरु भएको १७ वर्ष भयो । त्यतिबेला देखि नै हामीले एल्बम निकाल्ने सपना देखेका थियौं । त्यो सपना पूरा भएको छ । हामी सबै काठमाडौंमा जुटेर त्यो एल्बम सार्वजनिक गरेका छौं ।

तपाई नेपालमा नबसेर किन अष्ट्रेलियामा बस्नुहुन्छ ?

शंकरदेवबाट व्यवस्थापनमा स्नाकोत्तर गरेपछि मैले आप्का हाउस प्रिप्रेसमा काम थालेँ । ६ वर्षसम्म त्यहाँ काम गरेँ । त्यसपछि थप अध्ययनको सिलसिलामा म १० वर्षअघि अष्ट्रेलिया गएँ । खासगरी ग्राफिक डिजाईनमा आफूलाई दक्ष बनाउनु थियो । पढ्दै गर्दा काम पनि थालियो । विभिन्न बन्धनमा बाँधिदै गइयो । अष्ट्रेलियामा पनि म ग्राफिक डिजाइन र प्रिप्रेसको काम गर्छु । म स्वरोजगार छु । अष्ट्रेलियामा आफ्नै घरमा प्रेस राखेको छु । विभिन्न एजेन्सीबाट काम लिन्छु ।

अष्ट्रेलिया गएपछि पनि साधनाको प्रयास जारी थियो । गायन प्रयास जारी राखेँ, नेपालीहरुले आयोजना गरेका स्टेज प्रोग्रामहरुमा गीत गाउँदै आएको छु तर गीत रेकर्डिङ गर्ने मौका मिलेन ।

अब मलाई नेपाल नै फर्कन र गायनलाई जोड दिन मन छ । नेपालको सांगीतिक क्षेत्रमा केही योगदान गर्ने सोच ममा विकसित हुँदै आएको छ । आफूलाई लागेको इच्छा पूरा भयो भने मात्र खुशी हुन सकिन्छ ।

अरु नेपालीहरु आफ्नो परिवार पनि विदेश लैजानेतर्फ अभ्यस्त छन् । तपाई सपरिवार नेपाल फर्कने कुरा गर्नुहुन्छ, किन ?

म १० वर्षदेखि विदेशमा बस्दै आएको छु । धेरै साथीहरुको परिवारलाई देखेको छु, बुझेको छु । अंग्रेजी लवज आउँदैमा, अंग्रेजीमा राम्रो बोल्न, लेख्न आउँछ भन्दैमा उसको भविष्य राम्रो हुन्छ भनेर सोचियो भने त्यो मूख्र्याईं हुन्छ । राम्रो भविष्य भनेको खुशी हो । जीवन सहज, सरल र सुगम हुनुपर्छ । पैसा सबै थाेक होइन, पैसाले खुशी दिँदैन र विदेश जाँदैमा पैसा टन्न कमाई हुन्छ भन्ने पनि होइन । पैसा कमाईएला तर त्यसले खुशी दिएको छ कि छैन भन्ने कुरा मुख्य हो ।

तपाई अष्ट्रेलियामा बस्दा कति कमाउनु हुन्छ, नेपाल फर्कनु भयो भने कति कमाउनु हुन्छ ?

अष्ट्रेलियामा दिनमा १०० डलर कमाएको छ तर १० डलर पनि बचाउन सकिएको छैन भने त्यो के कमाई भयो र ? मैले काठमाडौंमा धेरै साथी भेटेको छु जसले मासिक लाख रुपैयाँ भन्दा बढी बचाउनु हुन्छ । नेपालमा पनि राम्रो कमाई देखिन्छ । उहाँहरुको केटाकेटी पनि राम्रै स्कूल कलेजमा पढिरहेको देख्छु । देशविदेश पनि घुम्नुहुन्छ । देश परिवर्तनले मात्र भविष्य राम्रो हुन्छ भन्ने मान्यताप्रति मेरो विश्वास छैन । नेपालमा भन्दा अष्ट्रेलिया, अमेरिका, क्यानडा, यूरोप वा जापानमा अलि राम्रो शासन व्यवस्था छ, केही राम्रो सेवा सुविधा नागरिकले पाएका छन् । आफूलाई सुरक्षित पनि ठान्छन् । नेपालमा राम्रो शासन व्यवस्था छैन । अरु सबै कुरामा नेपाल कहाँ हो कहाँ । यो देश, यो समाज धेरै राम्रो छ । यहाँ बस्न, जीउन निकै सहज र रमाईलो छ ।

गायनलाई पेशा बनाउन सकिन्न ?

कुनै पनि गायकले गीत गाएर गरिएको कमाइले सेलिब्रेटी बन्न गाह्रो होला तर परिवार पाल्न सक्छ । विदेशमा बसेर गीत गाएर परिवार पाल्न भने सकिँदैन ।

तपाईं पैसा कमाउन गीत गाउनु हुन्छ, अरुलाई मनोरञ्जन दिन गीत गाउनु हुन्छ कि आत्मसन्तुष्टि प्राप्तिको लागि गीत गाउनु हुन्छ ?

मैले कमाउन गीत गाएको होइन । गाउनु मेरो हवी हो । मेरो आत्मसन्तुष्टिको लागि नै मैले गीत गाउँछु । मलाई रुची लागेको गीत गाउँछु ।

तपाईले आफ्नो रुची र आत्मसन्तुष्टिका लागि गाएको गीत स्रोताले किन मन पराउने ?

गीतका स्रोताको रुची पनि फरक फरक हुन्छ । कसैलाई माया पिरतीको गीत मन पर्ला, कसैलाई दुःख वेदनाका शब्दले भरिएको गीत मन पर्ला । सबैका आ-आफ्नाे छनाैट हुन्छ । म मलाई मन पर्ने गीत गाउँछु । त्यहि गीत कसैलाई मन पर्ला, कसैलाई मन नपर्ला । उमेर र अनुभवले पनि परिपक्व बनाउँदै लैजान्छ । अहिले म मेरो सन्तुष्टिको लागि पनि गीत गाउँछु अनि स्रोताको रुचीका आधारमा पनि गीत गाउँदै अाएकाे छु ।

सम्बन्धित शिषर्कहरु

डिशहोमले ल्यायो जति पैसाको रिचार्ज उतिनै पैसा बोनस अफर

लैनचौर ब्याङ्क्वेटमा जिल्ला प्रशासनले लगायो ताला (तस्विरहरु)

शिक्षामन्त्रीको निर्णयप्रति सत्तारुढ दल नै असन्तुष्ट, कारबाही गरेर देखाउन शिक्षक महासंघको चेतावनी

सिटिजन्स बैंकले घटायो खराब कर्जा, नाफा १ अर्ब २१ करोड रुपैयाँ

कुमारी बैंकको ब्याज आम्दानी १२.६७ प्रतिशत बढ्यो, नाफा कति कमायो ?

नेपाल इन्भेष्टमेन्ट मेगा बैंकको नाफा ८ प्रतिशत बढ्यो